Aç kapıyı bezirgânbaşı, Balık’ta yeniay var !

Kış yorgunluğu sinmiş üzerimize, bir yerlerimizde hep halledilmesi gereken o şeyler hiç bitmek de bilmiyor zaten. Biri biterken öbürü de başlar fesuphanallah misali devrilip dönüyoruz. E dünyadayız çünkü, o döndükçe biz de öyle işte. Şimdi biraz kaçalım diyor gökyüzü, malum Güneş’imiz Balık’ta, teslimiz. Yeni Zodyak yılı başlamadan önce de son yeniayımız kapıda. O zaman gündüz düşleri kurmalı bence. Kalbimizden zihnimize doğru temizlenme niyetleri de koyalım, arınalım, yıkanalım, şifalanalım.  Gök hep açık mavi mavi baksın bize, cemre düşmüş denizleri hayal edelim, berrak ve durgun, huzurlu olsun. Düşleyelim bence. N’olur n’olur diye tutturmadan, saç telimizden ayak ucumuza hissede hissede o düşün kendisi oluverelim. Şöyle bi’ yayılalım, dağılalım. Sınırımız olmasın, deryalar kucaklasın, nereye çekerse denizler bizi, oraya gidelim.

Tamam, ufuktan yükselen burç öyle Başak Başak bakıyor olsa da bize, tek bir hesabımız olsun bir süreliğine; şurada bahara kaç kaldı hadi sayalım gibisinden mesela. Ayıralım gerçekleri, azıcık uzağımızda bırakalım. Zihin bulanık nasıl olsa, hazır çok net de değilken ortalık, biraz içe dönelim. Merkür retro haliyle, zamanında tutturmuş sandığımız tutturamadıklarımızı önümüze koyadursun, hallederiz evvel Allah. Yeter ki akalım, seveduralım ne gelirse önümüze, sarıverelim her haliyle olanı, su gibi alıverelim şeklini kabın.

Çünkü; yeniay yöneticisi Merkür’ün, nam-ı diğer Hermes’in, tek görevi basitçe bilgiyi taşımak değil. Şöyle ki; o aynı zamanda ölülerin ruhlarını yeraltı dünyasına da götürendi. Görünen ile görünmeyen arasındaki köprüden geçe gide öğrenmişti bilinçaltını da. Oradaki bilgileri de yüzeye çıkartma görevi gören tanrıydı. Siz deyin rüyalar, ben diyeyim mesajlar tam da bu yeniayda nasıl güzel okunurlar. Kutsal kitaptaki “oku” emri gibi, toprağı, havayı, suyu, göğü okumak gibi, olanı biteni akışına bırakmak gibi. Şurada ne kaldı Hızır ile İlyas’ın buluşmasına ki hem, o dilek ritüelleri aşaması öncesi bir zaman kollanacaksa şayet, bence an tam da şu an olsun.

Hiç durmayan bir varlık ya Hermes, hep hareketli, hatta bu yüzden ayaklarında kanatları var ya, hep bir yolculuk hali var ya, yolda ya hep, işte bu yüzden yolcuların da yanında. Yolda yalnız olduğunu düşünüyorsun ama oysa o senin zihninde hep, onun sayesinde aşıyorsun geçmişini. Geçmiş hiç de geçmemiş gibi gelebilir şu ara, Merkür retroda ya. Bir durmalı, biraz dinlenmeli yolda, şöyle bir arkaya bakmalı, temiz bırakmış mıyız, takibimizde ne var ne yok bir göz ucu değdirmeliyiz. Sorguda sevgi, bilgide teslim var mı falan bir akalım bakalım.

Doğa canlanmak için sulanır şimdi. Karışır kumlar, bulanıklaşır deniz. Temizler kendini. Sen de bulanıksan işte, arınıvermeye niyet et bu yeniayda. Önü yaz olan denizler o berraklığa ulaşmadan önce, o ekilen filizler baş vermeden önce, o bebek o ilk nefesi almadan önce hep bir dayanıklılık testinden geçer bilirsin. Ve hayatta kalmak isteyeni yaşadığı fırtına da yıkmaz korkma. İlahi planda kusur yok çünkü, kendi kusursuzluğundan bil.

Merkür geçmişi arındıradursun, 06 Mart Çarşamba saat 19:03’te Güneş Balık, Ay Balık, duygular şelale, Ay yenileniyor. Düşler sofrasında yer açılmış, manevi açlığımızı doyurmak için harekete geçelim. Paylaşalım. Birilerini sevindirelim. Dualar alalım. Bir iyilik hareketine bulaşalım, sıfır karşılık, sıfır koşulla kalpten kalbe su gibi akalım bence.

Ruhu azıcık bile olsa olmuşlara, şükürleri dillerine ne de yakışanlara hoş gelsin mi yeniay ?

Biraz hüzünlü kürdilihicazkar, çokça sevinçli nihavend ve neveser makamlarda kaybola kaybola açalım mı gönülleri ?

Tek değil, iki dileğimiz olsun, birini evrenin birliğine verelim.

Üç de elma düşsün yukarıdan, biri benim, biri sizin, diğeri de bizi yolda bırakmayacağına inandığımız bilginin tanrısı Hermes’in olsun.

Açsın kapıyı bezirgânbaşı ki o vazifeli bir mürşiddir. Kapı hakkı ne veririz, bu yolda neyi gönülden feda ederiz, gözümüzdeki aşkla cevap verelim. Arkamızdaki iyisiyle, kötüsüyle, en kabullenilmiş haliyle yadigâr olsun.

Sevgiyle,

Çağla Akgün